Kitapları pek çoğumuz severiz. Ben de severim tabii okumayı, okudukça büyümeyi... kitapları benim için bir hobi ya da zaman geçirmek için bir araç olmaktan ziyade nefes alma ihtiyacımı gidermeye benzetiyorum. Okul kitaplarından da pek çok yararlı bilgi ediniriz. Lâkin kişinin özbenliğini geliştirmez hiçbiri. Elbette bilim ve okul olmalı - insanlığı daha ileriye taşıyabilmek için. Fakat kanımca insanlığa insan olmayı öğretebilmek gerek evvela. Zira insan olmadan insanlığa nasıl yardımımız dokunsun? İşte burada can alıcı nokta edebiyat ve kitap okumaktan geçiyor. Okul kitaplarında edebiyat tanımı "Güzel söz söyleme sanatı." Şeklinde ifade edilir. Evet, bir bakıma doğrudur. Fakat edebiyat bir tek bu tanımdan ibaret değildir. Kitaplarda başka hayatlara dokunur, empati kurarız. Kendi düşüncelerimize yön vererek ayaklarımızın üstünde durmayı öğreniriz. Duygularımızı besler, kimi zaman da özümüzü bulmakta yardım alırız. Verebileceğim onlarca örnek var. Fakat en önemli husus şudur ki yüreğimizle bakmayı öğreniriz onlardan zira kitapların yüreği ve yaşanmışlıkları vardır. İşte mühim olan budur. Bu kitaptan da öğrendiğim pek çok şeyin yanında beni en çok etkileyen tarafı budur. Kesinlikle okumanızı tavsiye ederim.

Kitapları Kurtaran KediSosuke Natsukawa · Turkuvaz Kitap · 20202,719 okunma

·

6 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

okudundiye