Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

Gönderi

183 syf.
9/10 puan verdi
·
Beğendi
·
12 günde okudu
Kitabı her okuduğumda kimin önerisiyle listeme aldığımı merak ediyordum. Bilmeden dua etmeye başlamışım o kişi için. :) Kitap çoğu insanın korkusu olan ölüm olgusunu konu ediyor. Anlatmak istedikleri; * Ölümden sonra dirilik var mı? * Neden ölümden korkmalı / neden korkmamalı? * Dünyamız ve ahiretimiz için neler biriktirmeli? * "Dünyaya, dünya malına kapılıp kalmamak" için kalbimizi nasıl arındırmalı? * Yaratanla aramızdaki ilişki nasıl olmalı? vs. bunun gibi ve daha kapsamalı konular. Ünlü filozofların, yazarların dünya hayatı ve ölüm hakkında özlü sözleri de kitaba süs katmış başka bir etken. Velhasıl, kalbinizi durultacak nadide çalışmalardan biri :) http://1000kitap.com/Perizan kitabı okuduğun, önerdiğin için teşekkürler :) Nasıl dualar aldığını bilemezsin *-*
İnsanlar Uyurlar, Ölünce Uyanırlar
İnsanlar Uyurlar, Ölünce UyanırlarEmre Dorman · İstanbul Yayınevi · 20111,020 okunma
··
329 görüntüleme
Emrah okurunun profil resmi
Bole guzl ıncelemeler yaptıgınız ıcın tesekkur ederim kıtapkarın okunmasına vesıle oluyosunuz sızın yorumununa bakarak okuyacgm kıtabı
Aysel okurunun profil resmi
Rica ederim. Nacizane katkım oluyorsa sevinirim.
Emrah okurunun profil resmi
Bu sıteyı yorumlr sayesınde okudgm kıtaplrla sevdm
Bu yorum görüntülenemiyor
Aysel okurunun profil resmi
Ben teşekkür ederim asıl, gerçekten :)
aziza khatun's GD okurunun profil resmi
Kitabın mövzusundan uzaq olar bəlkə amma içərisindəkilərdən əlavə kitabın adı və üzərindəki mavi kəpənək diqqətimi çəkdi. Bosnia müharibəsində bilirsiniz minlərlə boşnaq, serblər tərəfindən vəhşicə qətlə yetirilərək, boş ərazilərdə dərin quyular qazılır və toplu şəkildə o quyularda basdırılırlar. Bir müddət sonra insanların basdırıldığı ərazidə həddindən çox mavi kəpənəklərin artdığı müşahidə edilir. Ərazi qazıldığında, yüzlərlə insan cəsədinə rast gəlinir. Bu hadisədən sonra mavi kəpənəkləri yenidən dirilişin rəmzi kimi qəbul edir Bosniyalılar. Hətda Aliya İzzet Begoviç bir çıxışında bununla əlaqəli bu cümləni dilə gətirmişdi; " Bizi torpağa gömdülər ancaq, toxum olduğumuzu unutdular." Hekayənin nə qədər doğru olduğunu bilmirəm amma ürəyimə toxunmuşdu oxuduğumda və niyəsə kitabın adının və üzərindəki kəpəyin bu mövzu ilə əlaqəli olduğunu düşünürəm. Bu arada Emre Dorman şəxsiyyətinə hörmət etdiyim, görüşlərini izlədiyim bir yazardır. Minnətdaram incələmə üçün, Hörmətlə, leyla!
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.