Okuduğum ilk Sezgin Kaymaz romanı.Böyle bir yazar keşfettiğim için çok mutluyum ilk fırsatta diğer kitaplarını da okuyacağım.Yazar erkek bir yazarın bir kadının dilinden ne kadar güzel yazabileceğini göstermiş Cavidan-Selen diyaloglarında ve Selen’in iç konuşmalarında gülmekten okuyamadığım bölümler oldu.Son 100 sayfasına kadar çerezlik,eğlenceli bir kitap okuyorum düşüncesiyle okuduğum kitapta son sayfalara doğru öyle bi hüzün çöktü ki yüreğime..Gözlerim dolarak bitirdim kitabı ve bitirdikten sonra bile bi süre etkisi geçmedi bu hüzün duygusunun.Aslında ne kadar gerçeküstü olaylardan bahsetse de kitapta o kadar gerçekti ki her şey, bize aitti hepimize aitti kitaptaki çoğu cümle. “Yaşamı sevmeyen ölümü sever “ mesajı çok çarpıcı bi şekilde verilmişti. Ölüme ve hayata farklı bir bakış açısıyla bakmamı sağladı. Şu hayata bir defa geldiğimizi,gönlümüzce yaşamamız gerektiğini hatırlattı. Yapamadıklarımız için her ne kadar kendimiz dışındaki her şeyi suçlayıp vicdanımızı aklasak da bizi tutsak edenin yine kendimiz olduğunu ve yapamadıklarımızın değil yapmadıklarımızın olduğunu hatırlattı. Hem deli gibi güldüren hem de hüngür hüngür ağlatan konusu kadar garip bir kitaptı. Favori karakterim yok çünkü her karakterde kendimden bir parça buldum.

Kaptanın TeknesiSezgin Kaymaz · Kırmızı Kedi Yayınevi · 2020370 okunma

·

159 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Beyza Özay