Falanca budalaymış, filanca aşağılıkmış, bilmem kim hırsızmış, bilmem kim gülünçmüş. Bu düpedüz insanları arkasından vurmak. Bütün bunlar söylenirken birbirlerine sanki bakışlarıyla, “hele sen de bir dışarı çık, senin hakkında da neler söyleyeceğiz, görürsün!..” diyorlar. Mademki böyle, niçin buluşuyorlar? Bir temiz gülüş yok, candan bir sevgi yok. İsim için, şöhret için birbirlerine giriyorlar. Böbürlene böbürlene, “falanca bana geldi, filancayı gördüm...” diyorlar. Ne biçim hayat bu? İstemem, eksik olsun. Benim ondan alacağım bir şey yok.”
Sayfa 215Kitabı okudu
·
3 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.