Herkese merhaba, nasılsınız?
Bir Howard kitabının yorumuyla karşınızdayım. Yazarın O Gecenin Ardından kitabını o kadar seviyorum ki anlatamam. Önce e-kitap okudum. Ardından kitabı bulup aldım bir daha okudum. Sonra Derya’ya oku dedim, onunla okudum ve ardından Hülya’ya okuttum ve onunlada okudum.
Hepsi bir hafta içinde gerçekleşti sanırım.
Ama Yanlış Zaman Doğru İnsan asla öyle değildi maalesef. Olaylar ve kurgu çok efsane aslında. Karakterler yine muazzam. İşin içinde hem yakın tarih hem 1300’lü yıllar var. Zamanda yolculuklar, İskoçlar, eski Kelt hazineleri, gardiyanlar falan. Böyle sayınca insan büyüleniyor ve aşırı merak ediyor. Bende tam olarak böyle heveslenip heyecanladım.
Ama ilk 300 sayfa adeta işkence gibiydi. Beni içten içte yedi bitirdi sıkıcılığıyla. Olması gereken tüm heyecan, aksiyon ve beklentim son 200’e yakın kısımdaydı.
Büyük çoğunlukta neden bu kadar boş konuyu anlatmakla uğraşmış anlamadım. Hayır bir manası da yok yani zaten taş çatlasın bahsettiği şey 100, hadi bilemediniz 150 sayfada veriliyor. Gerisi bomboş anlamsız bir kovalamacadan ibaret.
Ama aksi gibi bundan sonrası da çok iyi. Bir anda bitiyor kitap öyle hızlı okuyorsunuz. Tabii işin en güzel kısımlarına az yer bıraktığından bu seferde çabucak bittiği için insanın sinirleri bozuluyor.
Yazarın çok övülen bir kitabı daha var. Onu da okuyacağım ama önce kendime gelmem gerek bir süre kendisine ait bir kitap görmek istemiyorum.
