Yakın zamanda bütün öykü kitaplarını büyük bir zevkle okuduğum Kerem Işık'ın çiçeği burnunda romanı dünyanın güçlü tarafı bizi geçmiş-gelecek, unutuş-hatırlayış arasında dolaştırıyor.
.
Konusuna kısaca değinecek olursak İzmir'in merkezindeki Agora'da bulunan kazı alanı var kitabın merkezinde. Bu kazı alanının kazılmasıyla beraber halkta birtakım tuhaflıklar görülmeye başlar. Bu tuhaflıklar içerisinde yolları bir şekilde kesişen karakterler çıkar ortaya. Kitap da bu karakterler için farklı başlıklarla karakterlerin zihin dünyasında sokmaya çalışıyor bizi. Bir arkeoloğun toprakta bulduğu eski bir nesneye zarar vermemek adına toprağı ince ince ayıklaması gibi bizler de karakterlerin zihinlerini ince ince ayıklarız.
.
Aylin arkeologdur. Agora'daki kazıyı yürütür. Amacı "hızla aklını yitiren dünyada bir parça anlam aramaktır." Çünkü ona göre "hafıza topraktır." Yunus, Aylin'in erkek kardeşi. Gazetecidir. Fotoğraflarda kendini bulur. Bir bakıma Aylin'in toprakla yaptığı "geçmişi arama" durumunu fotoğraflarla yapar. Yunus, aynı zamanda kazı bölgesinden gelen şikayetleri değerlendirerek çalıştığı gazeteye bir yazı dizisi de hazırlamaktadır. Atılgan, Aylin'e takıntılı. Babasının tek çocuğu. İsmi gibi değil. Pısırık, beklentisiz, otoritesi altında ezilmiş, baba sevgisi görmemiş biri. "Bazen babalar çocukların suçluluk duygusudur." Şehsuvar, monoton bir şekilde hayatını sürdüren, babasından kalan mirası kullanan, görünüşte varlıklı biri. Ama içi hiç de öyle değil. Karakterin görünmeyen tarafında fırtınalar kopuyor. Ve hepsinin merkezinde bir av kazasında yaban domuzları tarafından öldürülmüş olan Anıl var. Aylin'in sevgilisi, Atılgan'ın yakın arkadaşı, Şehsuvar'ın kardeşi...
.
Eser çoğunlukla kişilerin ilk hesaplaşmalarına odaklanmış. Bireylerin yaşamla mücadeleleri, geçmişlerinden kaçamayışları, kendilerini dünya denen mekana uydurmaya, adapte etmeye çalışmaları, öze dönüşleri anlatılmış. Jung'dan, Hegel'den Freud'dan, Kierkegaard'dan beslenilerek felsefe ve bunun yanında mitoloji de edebiyata dahil edilmiş.
.
"Bir insanın sonu ne zaman gelir? Öldüğünde mi, yoksa o kişi ile ilgili iyi ya da kötü son anılar da geride kalanların zihinlerinden silindiğinde mi?