"Sevgi ailede başlar.” Bu sözü hepimiz çok duymuşuzdur ama “Ailem tarafından yeterli sevgiyi görmedim.” diyen insanlar da çok fazladır. Aile sevgisinden mahrum kalmak insanların çocuk yarasıdır. Ne zaman o yaraları açıp baksalar o yaraların her zaman kanayan bir tarafı vardır. Aynı zamanda bu yaralar hep geçmesi istenen fakat asla geçmeyen ve geçmek olan yaraların cinsindendir. Kitabın bize iletmek istediği birçok mesaj var. Bu mesajlardan bazılarını toplumsal cinsiyet eşitliği, birbirini anlamayan ve birbirleriyle iletişim kurmayan ebeveynlerin birlikteliklerinde olan sorunlar, aşkın gücü, anne – baba sevgisi, aile olmanın önemi, iftira atmanın sonuçları, intikam, bazen sevginin her şeye yetemeyebileceği, çocukluğun doyurulmamış ihtiyaçları, güvenli bağlanamama olarak sıralayabiliriz. Yeni doğan bebeğin sağlıklı bir gelişim göstermesi için hem fiziksel hem de duygusal ihtiyaçları karşılanmalıdır. Temel ihtiyaçların karşılanması sağlıklı fiziksel gelişimin yanında bebek ve birincil bakım vereni arasında sağlıklı bir güvenli bağlanma oluşmasına katkı sağlar. Bu bağlanmanın gerçekleşmesi ya da gerçekleşmemesi bireyin tüm hayatını etkiler. Kitapta başkarakter Cavide’de güvenli bağlanmanın olmadığını görüyoruz. Cavide ailesinden, aile sevgisinden küçük yaşta mahrum kalmıştı ve bu açığı kendini sürekli farklı uğraşlara vererek kapatmaya çalışıyordu. Daha küçükken hayatta en güvenmesi gereken insanlar tarafından güveni sarsılınca ve onların sevgisinden de mahrum kalınca sadece kendini sevebilmeyi öğrenmişti yani Cavide’nin ebeveynlerine güvenli bağlanamaması sonucu onun tüm hayatını etkilemişti. Böylelikle güvenmek neydi, sevgi neydi, bir insan nasıl sevilirdi, insan sevilince ne hissederdi gibi soruların cevaplarını kendinde bulamıyordu. Babası tarafından küçükken halasına bırakılan Cavide küçükken aile olmanın gerekliliklerinden olan sevgiyi, saygıyı, eşitliği kendini bazen fazlalık gibi hissettiği halasının evinde de görememişti. Bunun yerine orada kıskançlık, hor görülme gibi duyguları tatmıştı. Aynı zamanda Cavide etrafına sürekli kendini sevdirme çabası içindeydi ve bu da güvenli bağlanmamanın bir sonucuydu. Annesi tarafından küçükken sevdiği insan için terk edilen Cavide, büyüdüğünde de sevdiği insanın oğluna feda edilmesi sonucu tekrar bir terk edilme duygusu yaşadı. Kitabın en vurucu cümlesi buydu belki de. Cavide için düşünürsek hem sevginin gücünü hem de bazı zamanlar için sevginin güçsüzlüğünü görmüş olduk. Belki de Cavide'nin kendinden yaşça büyük birine aşık olmasının nedeni babasının boşluğunu o insanla doldurmaya çalışmasıydı. Kitaptan çıkaracağımız bir ileti tüm hayatımızın sonucu bazen çok sevmekten bazen de hiç sevilmemekten doğuyor olacaktır.

HiçbiriSuat Derviş · İthaki Yayınları · 2021150 okunma

·

118 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Sema Gökdemir