- Oyuncak tabanca, Cıv cıv, ateş...
- O da ne?
- Öldürmek savaş...
- Aa, ne kötü! Ben öyle oyun sevmem.
iğrenir gibi yüzünü buruşturdu.
- Hasta mısınız siz? Yaşamak varken öldürmek niye?
Yürüdü gitti.
- Dur, dedim. Ben de sevmiyorum. Yanlış bir
şey.
O zaman yanıma geldi.
- Yanlış da niye öğretiyorsunuz? İlkellik değil
mi bu?
- Doğru, dedim. İlkellik, ama düzelteceğiz.
Bizde yalnız çocuklar değil, yetişkinler de savaşmaktan, öldürmekten kendilerini kurtaramadılar.
Biz de bin yıldır savaş yok, dedi çocuk. Biz
bin yıldır insanız.
Öyle, dedim. Ne mutlu size.
insan dövüşmez, savaşmaz. Ancak bazı
hayvanlar dövüşür. Onlar da silah kullanmaz. Siz, onlar kadar bile değilsiniz demek?