Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

Gönderi

Çölde malı ve devesi çalınan bir bedeviden öğrendim:
İyilik yap denize at, balık bilmezse Hâlik bilir. Yapatığın güzel şeyler karşısında ne kadar kötülük görsen de hiç kimseye anlatmamak. Bu anlattığın olay bir başkasının iyilik yapmasını engelleyecek. Hiç bir olayı genelleme yapmamalıyız. Bütün dilenciler zengin, bütün vakıflar para tuzağı, bütün şunlar bunlar böyle diyerek hep olayları genellemeye başladık. Neden mi böyle yaptık. Çünkü o dilenciye aslında para vermek istemedik ve bahane olarak olanlar zengin dedik ve bir başkasının da vermesini engelledik. Bir vakıf için de öyle oldu bu durum. Bunlar para yiyor yolsuzluk yapıyor dedik İnfak ve zekatlarımızı vermez olduk. Sırf böyle bir genellemeye vermeyenler dilden dile dolaştırdı. Ki benim vermediğim gibi kimse de vermesin ki suçluluk duygusu olmasın. Öyle de oldu. Şimdi üşüyen çocuklar, açlıktan ölen insanlar, yolun ortasında şiddet gören hanım kardeşlerim. Örnekleri çoğalta biliriz. Ama desek ki. Ben Allah’ın rızasını kazanmak için yapıyorum. Kardeşim sen de Allah’ın rızasını kazanmak için yap. Bir kıssa vardır. İyilik yap denize at, balık bilmezse Hâlik bilir. Sen darda kalana el uzak. Ağlayanın yüzünde tebessüm ol. Karın aç olana bir ekmek, üşüyene bir mont ayakkabı ol. Sen İlkin vicdan sahibi mümin ve mümine ol. İçine bak. İçimize bakalım. Zira çözüm oralarda bir yerde gizli.
Sayfa 117Kitabı okudu
·
15 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.