Yaşamın ucuna yolculuk ve aslında yaşamın bitişine, ölüme yolculuk.... Tezer ruhuma o kadar hitap eden bir yazar ki düşüncelerinde , çoğu söyleminde kendimi buluyorum .Bu incecik kitabın sayfalarında kayboldum. İnsanlardan, toplum baskısından kaçışları ; ‘ yaşamım boyunca içimi kemirttiniz, evlerinizle, okullarınızla, iş yerlerinizle,özel ya da resmî kuruluşlarınızla içimi kemirttiniz.Ölmek istedim dirilttiniz, yazı yazmak istedim aç kalırsın dediniz,aç kalmayı denedim serum verdiniz, delirdim....Ben bütün bunların dışındayım.’ İstediği sevilmek değildi aslında sadece anlaşılmaktı.... “Yaşamın daha doğrusu yaşamın ortasında, tüm özlemlerimin doyumsuz kaldığını nasıl da algılıyorum. Ama artık yorulmaksızın aramak yok. Aranan yaşantılar arandı. Yaşandı. bir kısmı gömüldü. Yeniden toprak oldu. Canlılıklarını duyduğum, canlılıklarını birlikte bölüştüğüm birtakım insanlar gitti. Onlar adına, onları da özlemek, onlar için özlemek, onlar için de sevmek. İnsan yaşamının mutlak en önemli olgusu sevilen bir insanı özlemek, istemek. Onun yanındayken de özlemek, istemek. Oysa yaşam genellikle insanın bir başına kalması. Uykuda. Uykuyu araken. Derin uykuların ötesinde bile zaman zaman düşünde sezinlemiyor mu insan bir başınalığın çaresizliğini?" İnsanı kendisi üzerine düşünmeye iten bir kitap. Aslında tüm hayatın kendi varoluşunda saklı olduğunu anlatıyor. Kendini tamamlamayınca çoğu şeyin eksik kaldığını... “Böylesi bir duyguyu anlatmama olanak da yok. Karşıma çıkan her şey yetersiz. Soluduğum her şey yetersiz.Dalgalar, odalar, mekanlar, sevgiler yetersiz. Suların tadı yetersiz. Günlerin uzunluğu yetersiz. Haftaların günleri yetersiz.” Yaşama gücü tükenen kişiler kitapta kendisini bulabilir. Her şeye rağmen yaşamın ucuna yolculuk devam ediyor ....Keyifli okumalar .

Yaşamın Ucuna YolculukTezer Özlü · Yapı Kredi Yayınları · 202112bin okunma

·

18 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Nil