Sanatla din arasında her zaman tehlikeli bir ilişki olmuştur. Teolojinin duraksadığı yerde sanat büyük bir istek le açıklamalar yapmaya çalışır. “Saf düşünce”nin daha az güçlü ol duğu yerde sanat daha “tehlikeli” olan olarak görülebilir. Herhalde o zamanlar “yüksek diyalektik”e inancının azaldığını hissetmiş olan Platon’un, şahsi spekülasyonların kösteklendiği ve pitoresk popüler dinin bir devlet erki aygıtı olduğu Yasalar'da sanatçıları böylesine katı bir denetim altmda tutmasına (Platon’un görüş açısından bakıldığında) şaşmamak gerek
Sayfa 82 - ayrıntıKitabı okudu
·
4 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.