“Hiçbir marketin müşterisi değiliz, sevdiğim ve ben. Ne bir sohbete dahiliz ne de bir kavgaya. ... Saygımız da var sevgimiz de ama bize yetecek kadar, özür dileriz... İki kafadar koalayız, kendi yolunu çizen. Koptuysak öyle bir koparız ki hayvanlığımızdan dönüş yoktur geriye. İşlevsiz bir medeniyeti seyrederek ağlarız her şeyin içindeki gizli evimizden. Biz sadece azalmayı biliriz, ben ve sevdiğim. Hatta şehir meydanında betona gömülmüş iki uyarı levhasıyız bazen. Bütün mevsimleri yaşarız, her birinin her gününü eksiksiz biliriz ama yine de levhamızda ne var ise biz oyuz; mecburen. Suları, elektriği ve doğalgazı borcundan dolayı kesilmiş bir evde aç ve sigarasız ölmeye mahkûm edilmişiz maalesef. Her gün donuk yüzleriyle bütün sevdiklerimiz, kira istiyor bizden.”
··
85 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.