Gelelim Dostoyevski'nin şaheserlerinden Suç ve Ceza'ya Crime and Punishment'a.. Aslına bakarsak olay bir kişinin(Raskolnikov) direkt olarak istemeden ama aynı zamanda isteyerek bir insanı öldürmesi sonucunda bu kişinin yaşamış olduğu suçluluk duygusu bundan kurtulamaması ve bununla beraber çevresinde gerçekleşen diğer olaylar ve kişilerle bu durumun mümkün olabilecek her detayı ile gözler önüne serilmesidir. Yani kitabı bir romancı olarak değil de öykücü olarak yazmış olsa belki sayfa sayısı 100'e zor ulaşırdı. Çünkü kitabımızda olaylar tabii ki önemli ama olaydan çok ortaya konulan kişilik analizleri karakterlerin gerçek hayatımızdaki kişilermişcesine tüm iyi/kötü yanlarının gözler önüne serilmesi ki fazlasıyla uzatılmış detaylar ve kişisel muhakemeler silsilesinde sıkılmış olan bir çok okur olmuştur muhakkak. Kitaba dönecek olursak eğer bir suç işlenmişse bu gün yüzüne çıkmadan duramaz asla gerek birileri aracılığıyla aydınlığa kavuşturulması yöntemiyle gerek suçu işleyen kişinin vicdani yükü daha fazla taşıyamayıp kendini ifşa etmesi ile. Aslında özünde iyi bir insan olsak/olsalar dahi içimizde hep bir karanlık yan vardır. Varlığını bildiğimiz ama gün yüzüne çıkarmadığımız, çıkmasını istemediğimiz işte tam da bu noktayı Dostoyevski ustalıkla kaleme alıyor ve Raskolnikov karakterinde olduğu gibi karanlık yanıyla/yanımızla yüzleştiriyor bizleri. Herşeyin açıklığa kavuşması akabinde verilen suç kararı doğruya yakın olsa da doğru değildi bence çünkü kitapta da geçtiği gibi 8 yıllık kürek sürgünü belki de normal hayattaki yaşantısından çok daha güzel şartlar sunmuştu Raskolnikov'a ve böylelikle yeterince adil bir yargılama olmadığı kanısına varıyoruz. Kastetmek istediğim ölüm gibi bir ceza da değil bu yükünü hafifletmek işini kolaylaştırmak olurdu. Psikoloji biliminin yardımlarını da kullanarak duruma uygun bir ceza verilebilirdi.. Kitaptaki diğer karakterlere gelecek olursak; Alyona Ivanovna: Raskolnikov'un elinden olmasa dahi ölümü hakediyordu ama bunun ilahi bir yolla belki de hastalık aracılığıyla olması daha yerinde olurdu. Laziva Ivanovna: Kurunun yanında yaşın yandığının canlı pardon ölü kanıtı. Marmeladov: Karakterimizin barda tanışmış olduğu ve karakterimize herşeyini olduğu gibi anlatan depresif içine kapanık ve alkol bağımlılığı ailesinin önüne geçmiş olan karakterimizdi. Katerina Ivanovna: Kocasına güvenini yitirmiş ama yine de hep bir umudu olan ardından çok dayanamayıp yanına giden karakterimizdi. Sonya: Marmeladov'un kızı Katerina'nın öz evlatlarından farklı görmediği üvey kızı. Karakterimizle yoğun duygusal bağlar kuruyor. Küçük yaşta mecburi olarak ailesine fayda sağlayabilmek için yanlış meslek seçiminde bulunuyor. Pulheriya Raskolnikova: Oğluna çok düşkün ve bu uğurda kızının geleceğini feda edebilecek bir anne. Dunya: Aynı şekilde abisi için kendi evliliğini planlayacak yaradılışta bir kardeş. Razumihin: Hani annen arkadaşını çok sever de işte çağır yemeğe gelsin ailesinle tanışalım gibi cümleler kurar. İşte o arkadaş Razumihin oluyor. Yeri geldiğinde ailenizi dahi emanet edebileceğiniz bir dost. Ee yetsin bu kadar karakter kitabın tüm şeceresini dökmeyeyim kalanlar google'dan aratılabilir. :)

Suç ve CezaFyodor Dostoyevski · Can Yayınları · 2015159,4bin okunma

·

15 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Mustafa Faruk Yılmaz