Geldik serinin ikinci kitabının da sonuna. Yazar, ilk kitapta anlattığı hikayede okuyucunun heyecanını, duygularını, zevkini arşa çıkardığı için ardından gelecek kitapta da beklentiyi karşılamak çok zor olacaktı ve ne yazık ki korktuğum da oldu ve beklentimi karşılamadı, yani bir anlamda hayal kırıklığına uğradığımı söyleyebilirim. Ama bunu, yazarın kötü, yetersiz veya kalitesiz bir kitap yazmış olduğunu düşündüğüm için söylemiyorum. İlk kitapta nereden ne çıkacak, şimdi ne olacak diye her cümlenin ardını merak ededururdum, oysa bu kitapta olayların nasıl ilerleyeceği az çok belirgin ve özellikle sona doğru -havası kaçmakta olan balon gibi- heyecanım hepten tükenmeye başladı. Nerede o ilk kitaptaki tempo… İlk kitapta olaylar egemendi, kısım kısım da -yemeği tatlandırsın diye atılan sos misali- düşünceler, duygular aktarılıyordu. Bu kitapta ise sanki Lewis’in okuyucusuna aktarmak istediği birçok görüş varmış da fazla hareketli geçmeyen birtakım olayları, bu aktarmak istediği görüşlerin üstüne serpiştirmiş gibi bir hâl hakimdi. Bir de mesela baş karakter Ransom, özellikle bu kitapta aşırı derecede pasif, hani bir süre sonra okuyanın canını sıkmaya başlıyor bu pasifliği o derece. Gerçi kitap ilerleyip okuyucu birtakım şeyleri öğrenince, karakterin pasif olması için haklı nedenleri olduğunu da düşünmeye başlıyor ya neyse, Lewis en azından bu durumu, sondaki hamleleriyle makul bir sona bağlamayı başarıyor. Son olarak, başlarda diyalogların biraz uzun tutulduğunu ve asıl konuya girişin birazcık geciktirildiğini düşünüyorum ama yine de okuyucuyu öyle aman aman sıkan, rahatsız eden bir durum egemen değildi fakat dediğim gibi sona geldikçe diyaloglar gerçekten baymaya başladı. Ancak tabii ki bunun nedeninin biraz da, bir dil bölümü mezunu olarak 20'li yaşlarındaki benim, bu kitabı 40'lı yaşlarında bir dil bilimci olarak kaleme alan C. S. Lewis’in Hristiyanlık ve dinler tarihinden, paganizmden ve genel olarak mitolojiden yararlanarak kafasında edebî bir üslupla harmanlayarak kaleme aldığı bir romanı, tam olarak bütün bakış açılarıyla ve yeteri kadar anlayamamış olmam olasılığı olarak da değerlendiriyorum kendi içimde. Belki 20 yıl kadar sonra Lewis'in yaşına gelip bu kitabı tekrar okuduğumda bu sefer daha iyi anlarım ve bana şimdi sıkıcı gelen şeyin aslında ne derin anlamlar taşıdığını düşünürüm, kim bilir.

Perelandra Venüs’e YolculukC. S. Lewis · Kabalcı Yayınevi · 200632 okunma

32 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.