Kadınlık, annelik, umut, sabır, teslimiyet... Hacer annemiz üzerinden esas aşkın sırrını okuyoruz. Okumak kolay da onları hazmetmek pek kolay olmuyor. Duygular şelale gibi akıyor. Herhalde bu kadar güzel anlatılabilirdi. Bunu yazıyı okuyan herkese tavsiyemdir.
"Önemli olan bizim bu öykünün neresinde yer aldığımız. Aşkına sadık kalıp kaderine boyun eğen Hacer miyiz; yoksa geleni gönderen, sevgisine gölge sandığını öteleyen bir Sâre mi? Ya da aşkı pay etmede şefkatle, merhametle iki kalbi kırmamak için Ilahî aşkın enginliklerinde sabır, tahammül ve tevekküle duran vefa örneği Ibrahim mi?"
