SOLUCAN 1 - UMUT ZEYNEP SEY "Sonsuzluğunda özgürleşmeme izin verir misin?" Solucan solucan❤❤ Ben bu kitabı okurken öldüm bittim yandım kül oldum. Kitap bence insanın yaralarını sarabilecek kadar güzel ve bir o kadar da akıcı bir şekilde yazılmış Kitabı elimden hiç bırakmak istemedim okudum, okudum, okudum saatlerce okudum sonuna geldiğimde ise kalbimde büyük bir boşluk resmen kasırga oluştu. Ağlamadım sustum tek tesellim solucan/acı oldu ve tek kelimeyle boşluğa düştüm. Bu kitap hakkında ne hissedeceğimi nasıl bir yorum yapacağımı düşünmeye başladım ama bulamadım. Kitaba başlarken "Umudunu kaybetmiş olan Herkese" diyordu ben de bu kitapta kendimi bulacağımı daha okumadan hissettim... Nehir aşık olacağı erkeğin sahip olması gereken bir kağıt hazırladı ve aşık olacağı erkeği aramaya başladı. Parkta banka oturmuş biriydi o. Kıvanç'tı... İlk başlarda Kıvanç, Nehir'e hiç yüz vermedi ve ona solucan dedi çünkü onun bir solucan kadar yüzsüz olduğunu düşündü. Ama Nehir, Kıvanç hakkındaki umudunu asla kaybetmedi ve sonunda da başardı sanırım çünkü o Kıvanç in solucanıydı, çünkü Kıvanç ona "sen benim solucanımsın" demişti Bir de Kıvanç, Nehir e asla adıyla seslenmedi elbet ki bir nedeni vardı ve o neden Kıvanç'ın kalbini acıtan bir gerçekti. Son olarak şunu da söylemeliyim ki ister şimdi ister gelecekte mutlaka Kitaplığınızda bu seriye yer açın belki bir gün sizin de yaralarınızı sarar... .

Solucan I - UmutZeynep Sey · Ephesus Yayınları · 20152,862 okunma

·

21 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.