Necid Çöllerinden Medine'ye
Düşünce Ravza-i Peygamberin ayaklarına;
Sarıldı göğsüne çarpan demir kuşaklarına.
Dikildi cephe-i dîdâr önünde, müstağrak,
Diyordu inleyerek: Yâ Nebî, şu hâlime bak!
Nasıl ki bağrı yanar, gün kızınca, sahranın;
Benim de ruhumu yaktıkça yaktı hicranın!
´´Düşünce Peygamber'in kabrinin ayaklarına;
Sarıldı göğsüne çarpan demir kuşaklarına.
Dikildi sevgilinin kabri önünde kendinden geçerek,
İnleyerek diyordu ki: Ey Nebî, şu halime bak!
Nasıl ki gün kızınca bağrı yanar çölün;
Benim de ruhumu yaktıkça yaktı ayrılığın!´´ 🕊
Sayfa 337 - Elips KitapKitabı okudu
··
1 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.