Okunması zor bir kitap diyorlardı Sevgili Arsız Ölüm için. Benim için hiç öyle olmadı. Bir çırpıda okudum. O kadar çok olayı, o kadar çok duyguyu işlemiş ki Latife Tekin ne yöne bakacağımı şaşırdım. Karakterler öyle tanıdık ki sanki üst komşuyu anlatıyordu. Kimi zaman da ben oluyordum o karakter. Hele Dirmit’i okurken... Ne yaparsa yapsın
