kitap uzun betimlemelerle başladı böyle bi yüz sayfa falan olay tam başlamadan ilerledi oralarda kitabın içine girmek beni biraz zorlasa da kitaba girdikten sonra meraktan kıvrandım sanki. traktörün gelmesiyle birçok aile işsiz kalıyor ve yaşamlarını devam ettirebilmek için "kuzeyde iş varmış, kaliforniya'da iş varmış" söylentilerine uyarak uzun bi yolculuğa çıkıyorlar. bu yolculuk o kadar güzel ve gerçekti ki her sahnesiyle aklımda kaldı. külüstür bi araba, zaten çok az parası kalmış bi aile, konakladığı yerler, tanıştıkları insanlar, aile üyelerinden bazılarının yolda ölmesi gibi bir sürü olayı barındıran bi yolculuk. bi yerlere yerleşme telaşlarını okurken ben de telaşlanıp heyecanlanıyodum biraz para kazanıp et almak istediklerinde ne kadar çalıştıklarını alıp alamayacaklarını hesaplamaya çalışıyodum, onlar bir evimiz olsa küçük bi bahçemiz olsa hayallerini kurarken ben de kitabın sonu için aynı hayalleri kuruyodum. yani kitabın içindeymişim gibiydi o kadar hissettim ki her şeyi sanki bu kitabı hiç unutamayacakmışım gibi hissediyorum. sonu tam tatmin etmedi beni ama ne beklerdim onu da bilmiyorum. hüzünlü bi sondu bence yine ne olacağını çok kestiremediğimiz bi sondu aynı ailenin hikayesi gibi. güle güle joad ailesi

Gazap ÜzümleriJohn Steinbeck · Sel Yayınları · 202035,8bin okunma

·

1 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

büşra