İstekler sınırsızdır, bunları yerine getirme
olanakları ise çok sınırlıdır. İş yönetimi, zorunluluğa katlanmak ve vazgeçiş ölümlü varlıkların bahtıdır. İsteklerin bahtıdır. İsteklerin "ah ne olurdu" biçiminde ki her dileği, bir "olmaz ki" yanıtına ve yaşamın "buna razı ol" diyen kuru öğüdüne çarpar. Yaşamda bize ancak pek az şey nasip olur. Oysa pek çok şey nasibimiz değildir ve bugün için bizim olmayan şeylerin bir gün gelip bizim olacağını ummak hoş bir düşlem olarak kalmaya mahkumdur.