Bu kitap benim içın çocuk gelisiminden öte bir kitap. Ayetlerle hadislerle konuya yaklaştığı için anneliği gözümde daha dikkat edilmesi gereken bir duruma dönüştürüyor. Evlat sahibi olduğumuz zaman kendimizi çocuğun sahibi olduğumuza inandırip ebeveyn olarak kibirlenmemiz, davranişlarımizda sanki çocuk bizim malımiz istediğimizi yaparız kesinlikle onun söz hakki yok gibi davranmamiz. Oyasa çocuk bize rabbin emaneti ona göre davranmak gerekiyor diyor kitap. Dogruda bence. Yine başkasının çocuğuna bakıp haset etmekten söz ediyor. Komşunun tavuğunu şeytan kaz gibi gösterir. Aslında hepimizin çocuğunun kendine has bir yeteneği varken. Daha pek çok detay... çocuk büyüturken sadece topluma sağlıkli bir birey yetistirmek, hayırli evlat olması, iyi bir psikolojide,özgüvenli olmasıni sağlamak bunlar önemli çocuğumuza söylediklerimizde, yaptıklarımizda bunlar için dikkat ediyoruz. Peki ya gün gelip hesap günü geldiğinde. Hep derler ya öyle ya da böyle çocuk büyur. Ama hesaptan geçebilecekmiyiz. Rabbim emanetime nasıl sahip çıktın diye sorduğunda alnımiz açık olacak mi? Bu kitap, bu yazar kendime bu soruları sorduruyor.

Fıtrat PedagojisiHatice Kübra Tongar · Hayykitap · 20152,497 okunma

·

15 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

bir garip muallime