Kitap, aileleri vefat edince dayılarının yanına taşınan Melanie, Jonathan ve Victoria'nın uyum sürecini anlatıyor. Yazarın bunu yaparken masallardan feyz alması gotik edebiyat alanında önemli bir yere sahip olsa da ben bu durumu fikirde güzel uygulamada başarısız buldum. Belki de çeviri etkisidir, bilemiyorum. Diyaloglar basit geçişler hızlıydı. Gereksiz ensest ilişkiler söz konusuydu ki bu bile bağlantısal olarak başarısızdı.
.
Birçok yönüyle Çatı serisine benzettim. Fakat Çatı (ki onu da hayranlıkla okumuyorum) daha iyiydi diyebilirim. Bayadır aradığım bir kitap olduğu için belki, çok daha farklı şeyler hayal etmiştim ama kendisi bunu karşılayamadı.
