Gönderi
Bir İdam Mahkumunun Son Günü
İdam cezasını kesinlikle reddeden Victor Hugo "Bir İdam Mahkûmunun Son Günü"nde bunu dile getirir. İdama mahkum olan bir gencin giyotin sehpasına gidene kadar yaşadığı tüyler ürpertici hissiyatı anlatır. Kitapta suç unsurunun ne olduğu belirtilmez. Aslında haklılık suçluluk aranmadan bir insanın acımasızca öldürelebilmesi ile halkın kayıtsızlığı eleştirilir. Eleştirilen bir diğer nokta ise yöneticiler ve toplum arası mesafe ve ayrıcalıklardır.
Kahramanın ölüm ile yaşam arasındaki gidiş gelişleri, korkusu, hayatta kalma isteği, geride bırakacaklarını düşündüğü anlar çok etkileyiciydi. Okurken günümüzde bile ne kadar da kolay ölüm istiyor insanlar demeden edemedim. Yazarın seçtiği cümleler ise bir klasik eser okuduğunuzu hissettiriyor. Kitabın ön sözünden bahsetmek isterim. Uzunca bir ön sözümüz var ki dönemin Fransa'sı hakkında fazlaca bilgi içeriyor. Eğer benim gibi esere geçmek için sabırsızlananlardansanız sonra okumanızı tavsiye ederim. Eseri idrak etmek için bilgilendirici bir ön sözdü diyebilirim.
Beğenerek okudum tavsiye ederim.
·
3 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.