Merhaba Sevgili okurlar !
Arkadaşımın önerisi üzerine okumuş olduğum Alper Canıgüz’ün ikinci eseri. Küçük,meraklı bir o kadar da akıllı olan Alper Kamunun serüvenine tanık oluyoruz.Hem eğlendiren hem hayretimucipler yaşatan eşsiz bir roman.Karekter betimlemeleri son derece iyi,olayın içinde buluyorsunuz kendinizi.
Romanın içeriğine pek değinmeden en çok beğendiğim alıntıları sizlerle paylaşmak istiyorum.
“Okulda insanın asıl öğrenmesi istenen,anlatılan dersler değil ders anlatılırken susması gerektiğidir.”
-“ne ver ne yok?
+zor bir soru. pek emin değilim ama tahminimce her şey var ama yokların içinde.”
“Ben devrik cümle bile kuramazdım. Kuramazdım, çünkü korkardım. Sorumluluklarım vardı.”
