Cengiz Aytmatov'un kitaplarında, karakterlerin çektiği sıkıntılar hep çok canlıdır. Onun kitapları yaşar, sizle beraber nefes alır. Kitabın son sayfasında bile tükenmez o nefes. Yüreğinizin bir yerinde çivili kalır. Sizle gezer, sizle düşünür. (Birazcık spoiler içerebilir)... Beyaz Gemi'yi okurken kitabın kötü karakterine kızmamak elde değil. Acı çeksin, eşini dövdüğünde ona hakaret ettiğinde hissettirdiklerinin kat be kat fazlasını yaşasın istiyor insan. Ana karakter de bir çocuk olunca iyilerin kazanması gerektiği inancı yerleşiyor zihne. Beyaz Gemi baştan sona derin yaralar aça aça ilerleyip sona yaklaşırken bir yerde her şeyin tepetaklak olacağı, kalbi kötü insanın ettiğini bulacağı umudu da sona eriyor. Kitap mutlu sonla bitmiyor. Yazar bu konuda eleştirilmiş fakat amacının insanlardaki adalet duygusunu harekete geçirmek olduğunu belirtiyor. Eğer kitabı okuyanlarda bunu başarmışsam benim için en mutlu son budur diyor.

Beyaz GemiCengiz Aytmatov · Ötüken Neşriyat · 201871,2bin okunma

·

1 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Okur Gezer