Yine bir karaktere kızsam mı, üzülsem mi, acısam mı bilemedim!.. Tabii ki roman boyunca bunların hepsini hissettim ama kitap bitti ben hâlâ kararımı veremedim. Romanımızın baş karakteri Behruz bey ebeveyni tarafından şımartılmış bir genç. Üstelik mirasyedi ve gösterişe aşırı düşkün. Dönem ve konum gereği de Fransız özentisi. Tıpkı şimdinin Türkçe-İngilizce karışık konuşan gençleri gibi o ve dostları da kendi dillerini Fransızcayla harmanlayarak kullanıyor ve halk bahçelerinde gönül eğlendiriyorlar. Arabası da kendi gibi güzel bir sevdicek buluyor ve onun aşkı uğruna kitaplar karıştırıp, aşk mektupları yazıyor. Hatta bu mektubu aşık olduğu kadına ulaştırmasına rağmen, aşkını yine de zihninde şekillendirip, yaşıyor. Hem de ne biçim aşk acıları çekiyor. İşte bu noktada ona çok üzüldüm fakat yine de daha atik olmalı, düşünmek yerine çaba sarf etmeliydi diye de kızdım. Aslında konu çok bilindik hatta fazlasıyla masalsı işlenmiş olsa da, eser Osmanlı'da modern roman türünün ilklerinden. Bu açıdan bakıldığında oldukça başarılı olduğunu varsayabiliriz. Aynı dönem diğer ülke edebiyatları ile kıyaslandığında çok basit kalsa da, ülkesinde gayet modern ve üst düzeyde görülmesi gayet doğal. Doğal dediğime bakmayın, işin üzücü tarafı de romanın yazıldığı yıl (1896) düşünüldüğünde, Osmanlı'da yüzyıllar boyunca neden böyle eserler yazılmadığı?.. Evet yüzyıllarca süren bir imparatorluk ama edebiyata katılan önemli eserler yok denecek kadar az, olanın çoğu da son dönemlere ait. Türk Edebiyat'ının şimdiki geldiği noktaya baktığımızda, büyük bir sıçrama yaşadığımızı ve bunun da Atatürk'ün sayesinde olduğunu yadsıyamayız. Sonuç olarak bu unsurları göz önünde bulundurup okursanız; bir de sürekli karşınıza çıkacak Fransızca kelimelerin karşılığını, dipnot olarak okuma rahatsızlığına takılmadığınız zaman; keyifli bir okuma yapabilirsiniz.

Araba SevdasıRecaizade Mahmut Ekrem · Kapı Yayınları · 201825,2bin okunma

·

39 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Ülkü Acar Ciner