Yargılamadan,sorgulamadan kelimelerin armonisine kaptırıp, okutuyor kendisini kitabımız.Anlatımın büyüsü, hastalıklı durumu gölgede bırakıyor ve kendimizi bu büyüye teslim ediyoruz, denize sırtüstü bırakır gibi.Hiç yüzmek için kol-bacak hareket ettirmiyoruz.Suyun akışına,rüzgara ve dalgaya bırakıyoruz herşeyi...
Sonuçta psikiyatrist değiliz ve vakaya tanı koymuyoruz.Kitabın elalemi de değiliz,yaşananlara ne dediğimizin bir anlamı olsun.
Bize sadece keyifle okumak ve beğenmek kalıyor.