Gönderi
RASKOLNİKOV'SU BAYAN IRENE
Stefan Zweing in bu ay okuduğum ve içerisinde savaşın hiç bir harfinin olmadığı kitabı.. Korkuyu farklı bir şekilde ele alarak düşündürmüş her zaman yaptığı gibi. Düşündürmek, farklı bakış açıları sağlamak sanki karakterine zamk gibi yapışmış yazarımızın.
Saklanan sırrın açığa çıkma korkusu, gizlenen gerçeğin ortaya dökülmesi insanı hayattan soğutup ölüme kadar götürür. Zira kadın kahramanımız bunu yapmayı düşünüyor. Yaptığının yanlış olduğunu bile bile , doğru sayıp yapmaya devam etmesi ; anlatıp cezasını çekmesi gerekirken kendi cezasını kendisinin vermesi :)
Kitabı okurken aklıma Raskolnikov geldi. O da aynı yolu izlememiş miydi?
·
10 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.