Okuyucularımdan birisi: ''Öptüğüm El'' başlığı altında yazdığım yazıdaki ozanın kim olduğunu soruyor. Anlatayım:
Geçen gün Abdülhak Hâmit'e gitmiştim.Son yazdığı büyük piyesi bana okudu. Yaşıtlarının birçoğu, sona eren bir akşamın korkusuyla bir Öteyanın varlığına sığınırken, bu ak saçlı büyük usta:
Meçhûle tapma, akl ü izâna tap, dedim
Hayvâna