Şunu önce belirtmeliyim ki; kitaba başlamadan ne ile karşı karşıya oldugunuzu önceden bilmelisiniz. Bilirseniz daha akıcı bi okuma sağlayabilirsiniz. Kolay bir okuma değil, bunda herkes hemfikir. Bir macera, aşk ya da akıp giden bi hikaye bekliyorsaniz bu size göre bi kitap değil. Değişik yazım türlerine hazırlıklı olmalısınız. Nazım, nesir, gibi gibi. Onlarca sayfa paragraf başı olmadan, noktalama işareti olmadan, birbirine geçmiş diyologlari sıkılmadan okuyabilmelisiniz. Bazen kimin ne söylediğini anlamıyor ve şimdi kim konusuyor ya diyorsunuz. Buhranlı (hatta benim bazen gerçekten okumakta zorlandığım) kısımları okuyabilmelisiniz. Satir aralarına dikkat etmelisiniz. Kitaptan kopmak cok kolay, konsantre okuma gerektiriyor. O yüzden sessiz bi ortamda ve hayatınızın dingin bi zamanında okumanızı tavsiye ederim. Oğuz Atay'ın bu kitabı; ustkurmaca metin ve Turkiyede ilk postmodern roman olarak geçiyor. Belli başlı iki karakterimiz Turgut ve Selim. Bütün kitap boyunca bu karakterlerin iç dünyalarında gelip gidiyor. Kitabın sonunu önden bilerek başlıyorsunuz. Yani ana olayı biliyo oluyorsunuz. Sonlara doğru Selim'in mektubu yer alıyor. Düşünceleri, duygulari, hayata 'tutunamayışı', kendini dünyada bir yere koyamayışı, hem ölmek isteyip hem de ölümden korkuşu, aşkı... Ben Selimin hislerini hissetmiş kadar oldum. Bunun dışında; ast üst ilişkileri, nemuriyet, kamu duzeni, sistem elestirisi, aile, arkadaslik, dostluk ve daha bir cok konudan bahsediliyor. Ama ne bahsetmek! Brujuva ve aydın kesim sık sık eleştiriliyor. Eleştirmek de değil ama trajikomik bi şekilde anlatıyor. Özellikle bizi temsil eden insanlardan bahsedilen kısım (225), cilalı masa kısmi(515) müthiş bi anlatım. Olaylar ve düşünceler farklı şekilde işlenmiş ve anlatılmış. Tarif etmek cok güç ama cok cok özgün bi kitap. Okuduğumuz kitapların hiçbirine benzemiyor. Kitapta yer alan bir cok kitap ismi var. Oblomov ve Don quijote özellikle. Bunun dışında Kafka'dan sıkça bahsediliyor. Selimin durumuna cok benziyor. Zaten kitabın geneli duygu olarak Kafkavari(bence). Ben kitabı okumadım yedim yuttum diyebilirim. Altini çize çize, sindire sindire okudum. Daha önce neden okumadım ah vah demiycem. Her elime aldığımda daha zamanı var dedim. Okumak için belli bi seviyeye gelmiş olmak gerektiğini düşünüyorum. Iyi ki öyle yapmışım. Lütfen korkup okumamazlik etmeyin.

TutunamayanlarOğuz Atay · İletişim Yayınları · 202061,6bin okunma

·

17 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Meltem D. TURAN