Gönderi

Ama yazgısını yaldızlı çokomel kâğıtları gibi, Tırnaklarıyla düzeltemiyor insan. Yıllarca biriktirdim rengârenk çokomel kâğıtlarını kitap aralarında. Âşık olduğumda, çikolata kokardı kırmızı yazgım. Hayatıma hayat diyemem artık. Sarı yazgım her sonbahar onu biraz daha fazla, ömür yaptı. Maviye de, yeşile de dili dönmez ömrümün artık. Kara yazgımı şimdi kim bilir Hangi kitabın arasında saklıyorsun Tanrım? Ah.. dedim sonra Ah!
··
2 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.