David Benatar şöyle der;
“Çocuklar birileri için dünyaya getiriliyor olabilirler ama bu birileri kesinlikle kendileri değil.”
Kitap; Anormal bir çocuk sahibi olmaktan hiç korkmamış olanlar el kaldırsın.Kimse elini kaldırmadı. Herkes bunu düşünür, tıpkı depremi, dünyanın sonunu, sadece bir kez olacak bir şeyi düşünmek gibi sözleri ile başlıyor.
Nereye Gidiyoruz Baba?; Yazar Jean- Louis Fournier hem fiziksel hem de zihinsel engelli iki oğlu Mathieu ve Thomas’la yaşadıklarını, engelli çocuklara sahip olmanın neler hissettirdiğini, ilişkileri ve yaşamı nasıl değiştirdiğini, içinizi sızlatacak cümlelerle anlatmış.
Okurken içim acıdı, nefes alamadım. Düşünün ben sadece okurum.
Yorumu yine Benatar ile bitireyim ama bu cümleyi herşeyi unutarak düşünün anne ya da baba ya da kardeş olarak değil;
Bu dünyaya birini getirme düşüncesi içimi dehşetle dolduruyor. Dilerim bedenim bütünüyle yok olur! Dilerim kimseye varoluşun sıkıntısını ve kepazeliğini bulaştırmam!......