Gönderi

Yasak Ağaçtan Ağlayan Ağaca
''Ey akıttığım gözyaşlarını görmeyen insanlar. Kalem de benim, kağıt da. Sadece meyvem ve gölgem mi var sanırsınız? Tabut da benim dar ağacı da. Çile yolunda sadece siz mi yandınız!'' Bizlerden her zaman bir şeyler yaptılar... şimdi bir insana ceza vermek için kullanacaklar bizleri.. Ağacın kaderinde yanmak vardır. Bizlerin ecel ölçüsü ateştir. Ve ateş sonrası tertemiz bedenimiz kalır geriye, kül! Oysa bir insanı yakmak, işte bir ağacın bile kabullenemeyeceği bir durumdur. Insanınkaderinde yanarak ölmek olamalı! Sıra bana geldi. İnsanlar durmadan sallıyorlar, sapı bizden baltalarını. Her darbe, bedenime bir çizik atsa da, yüreğimi her defasında yerinden söküyor gibi. Baltalar durmadan sallanıyor... Yüzlerce ay dönümü gördüm ve bu gece dolunay olacaktı.. Göremeyeceğim! Benim burada yüzlerce ay dönümü görmemi sağlayan güce sesleniyorum şimdi, son nefesimde; ''Yanmak benim kaderimde var. Benim fıtratım bu. Lâkin insan topraktan gelme, yanmak ona göre değil. Yüzlerce ay dönümünün, üzerimde can bulan yüzlerce mahlûkatın, yerlerde sürüklenen yüzlerce kardeşimin, akrabamın, dostumun hatrına, İbrahim'in yanmasına bizi aracı etme!''
·
7 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.