Efruz Bey,Ömer Seyfettin'in kaleme aldığı tek roman olarak karşımıza çıkıyor. Yazar her ne kadar kısa bir roman dese de yine de çok da kısa sayılmayacak bir eser. Kitap beş ayrı bölümden oluşmakla birlikte kahramanı hep aynı : Efruz Bey. Zaten yazar da bizzat kitabını Efruz Bey'e ithaf etmiş. İlk bölüm olan Hürriyete Layık Bir Kahraman ile Ahmet Bey'i karşımıza çıkaran yazar, karakterini daha sonra Efruz Bey yaparak tam bir metamorfoza uğratmış. Özellikle günümüz siyasetçilerine çok benzeyen kaypak hareketleri ile her telden çalan Efruz Bey bu ilk bölümde Abdülhamid döneminde istibdata karşı hürriyeti yüksek sesle ilk ortaya koyan kişi olarak birden İstanbul'da kahraman oluyor. Bu kahramanlığın ironik öyküsü trajik bir sonla bitse de Efruz Bey'in geçişkenliği sayesinde bu kez ikinci bir karakter değişmesi ile kahramanımız asilzade olarak karşımıza çıkıyor. Asilzadeler böylece ikinci bölüm olarak kitapta yerini alıyor. Bu kez kendisi gibi zirzop dört arkadaşı ile birlikte sanal asaletler edinen beş kafadar sonuçta bir asilzadeler kulübü kurmaya çalışırken basılarak karakola çekilirler. Bu işten de sıyıran Efruz Bey için artık milliyetçi olma zamanı gelmiştir. Tam Bir Görüş bölümü ile başlayan milliyetçilik hayatı başlayan Efruz Bey önce işin Sosyolojisini yapar. Daha sonra ise Bilgi Bucağında bölümü ile işi azıya vardırır. Bucakta konferanslar vermeye başlayan kahramanımız önce yaz tatilini kaldırır. Yüksek ikna kabiliyeti ile bu tip işlerde hiç yorulmayan Efruz Bey nihayet edebiyat konusuna da el atmakta gecikmez. Bir gün hararetle savunduğunu ertesi gün reddetmesi ve tam zıddını savunması özellikle günümüzde bazı kişi ve onların karakterlerini nasıl da çağrıştırıyor okuyucuya. Zaten yazarın amacının da bir nevi alegori kullanarak, taşlama diyebileceğimiz bir tarzda eser ortaya koymak olduğu kendini fazlasıyla belli ediyor. Bu kitabı okurken özellikle Jonathan SWIFT'in Gülliver'in Seyahatleri kitabı sık sık aklıma geldi. Açık Hava Mektebi ile bu kez eğitim dünyasına pedagog olarak hızlı bir giriş yapan Efruz Bey bu alanda da ne kadar maharetli ve başarılı olduğunu ispatlamaya kararlı olarak karşımıza çıkıyor. Bu kez yalnız da değil! Karşısına tam kendi gibi kopuk bir okul müdürü çıkıyor. Tabii Efruz Bey onu da kendi dümen suyuna uydurarak kandırıyor ama son darbe müdürden geliyor ve kahramanımız gözünü hastanede açıyor. Bu onu uslandırmaya yetiyor mu peki? Tabii ki HAYIR. Sonuç olarak boş gibi görünse de arka planda anlattıkları ile çok kıymetli bir eser. Keşke Ömer SEYFETTİN daha uzun yaşasaydı da daha çok eser, özellikle de roman tarzında, verseydi.

Efruz BeyÖmer Seyfettin · Karbon Kitaplar · 01,644 okunma

·

27 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.