Bütün mesele, ömrümüzü “iyi bir insandı diye anılmayı hak edecek doğru ve düzgün bir yaşam modeliyle tamamlamak, geriye tüm yakınların, akraba, dost ve tanıdıkların zihinlerinde güzel hatıralar bırakmak, bütün bunlar için de Rabbinin huzuruna "benlik/nefs/ego" denen küheylanı güzel terbiye etmiş bir insan, Yaratıcısına saygılı, yarattıklarına şefkatli ve merhametli bir mümin olarak çıkmak...
"Ey iç huzuruna ermiş olan insanoğlu! Dön Rabbine, sen O'ndan razı, O senden razı olarak.
Haydi, gir kullarımın arasına!
Gir, cennetime! (Fecr/27-30)"
Sayfa 125Kitabı okudu
·
10 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.