Norveç edebiyatıyla ve Per Petterson ile ilk tanışmam bu kitap vesilesiyle oldu. Yazar anlatım tarzı ile, insanda diğer eserlerini de okuma isteği uyandırıyor. Kuzeyin donukluğunu, soğukluğunu, insanların mesafesini, romanı okurken içinizde hissediyorsunuz. Kitap adını Mao’nun bir dizesinden alıyor. ”Kırılgan ayrılış imgeleri, o zamanki hali köyün, Lanet olsun zaman nehrine; otuz iki yıl geçmiş bile.” Romanın kahramanı Arvid Jansen… İdealleri için üniversiteyi bırakarak bir fabrikada işçi olarak çalışmaya başlayan, kendini Mao’cu olarak gören fakat bunda çok da başarılı olamamış, boşanmanın eşiğinde bir adam Arvid. Bir de bunların üstüne annesinin mide kanserine yakalandığını ve öleceğini öğreniyor. Yazar, Arvid’in hikayesini bize geri dönüşlerle anlatmaya çalışıyor. İlgisiz ve sevgisiz geçen çocukluğu, annesi ile arasındaki aşılamayan mesafe, abisinin ölümü… Tüm bunları yazarın etkileyici anlatım tarzıyla Arvid’in ağzından geçmişe giderek öğreniyoruz. Geçmişte sıkışıp kalmış bir adam Arvid. Ne bugünde var olabiliyor ne de geçmişte. Annesi ile arasında hep bir sessiz uçurum var. Bu uçurumu ortadan kaldırmak, kendisine karşı olan bu soğukluğunun altındaki nedeni anlamak için çabalıyor. Arvid’in içten içe yaşadığı acıyı, kendisi ile olan iç hesaplaşmasını hissedebiliyor ve zaman nehrindeki sessiz çığlığını duyabiliyorsunuz.

Lanet Olsun Zaman NehrinePer Petterson · Metis Yayınevi · 2012287 okunma

·

105 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Yeliz