Az önce bitirmiş olduğum bu kitabın incelemesini, heyecanım ve şaşkınlığım hâlâ üzerimdeyken yazmak istedim. Uzun zamandır böyle beklemediğim bir son okumamıştım, gerçekten sıra dışıydı. Kendime duygularımla olabildiğince hareket etmemem gerektiğini, akıl ve mantık doğrultusunda fikirler almam gerektiğini hep söylerim. Hatta zaman zaman duygusuz bir insan olduğumu düşünüp kendimi o yönde şartlamaya, psikolojik olarak da o bilinci yerleştirmeye çalışıyorum zihnime. Ve bu kitap benim asgari düzeydeki duygusuz fikirlerimin doruk noktası halini almış bir adam karakteriyle somutlaşmış. Sevgi, arkadaşlık, aşk, nefret gibi duygulardan bihaber bir karakter bu. Yani kısaca manevi hiçbir duygusu kalmayan... Aşkın da nefretin de sınırını en uçlarında görmüş bir adam, belki de bu yüzden artık hiçbir şey hissetmiyor. "Aşk"ın bu kadar tehlike barındırması ve korkulur olması olağan bir şey mi acaba? Ben yazara katılıyorum, umarım sizler de okur ve kendi düşüncelerinizi gözden geçirme fırsatı bulursunuz dostlarım. Aslında tam bir inceleme olmadı, o amaçla da yazmadım zaten, burada kalsın istedim sadece, mazur görün...

Kardeşimin HikayesiZülfü Livaneli · Doğan Kitap · 2019105,9bin okunma

·

9 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Enesss