Öyle günler gördüm kî, aydın gökler kararıp
Bahtım bîr bulut gîbî üstüme çöker oldu,
Her gözümü yumunca tanıdık yüzler görüp,
Hayaller alev alev beynîmî yakar oldu.
Ümîtsîzlîk, garîplîk dört tarafımı sarıp
Yüzüm sırıtsa bîle, îçîm yaş döker oldu.
Her sabah îlk ışîklar gözlerîmî oyardı,
Uyanan taş duvarlar înîltîmî duyardı.
Öyle günler gördum kî,