Bu derûnî kavgada kırılan, gönül oldu..
"...Kalbimin pembe köşkü harâb oldu; gelmedin
Bahçesinde açan gül turâb oldu; gelmedin
Bil ki, kıyamet kopsa, bu ateş sönmeyecek
Heyhât! Şair mehtaba bir daha dönmeyecek.."
Nurullah Genç
gelmedin son hayal de yanıp yanıp kül oldu
bu deruni kavgada kırılan gönül oldu
şimdi menziller elem,yürek duman,sine çak
devleri mahkum eden hayatım şimdi helak
gelmedin yıldırımlar düştü hülyalarıma
nasıl kıydın be zalim masum rüyalarıma
sana doğru her adım neden hep ölüm sunar
seni her andığımda renk solar,desen yanar
hangi rüzgar sabırla böyle koşar ardından
hangi el nakış nakış gergef dokur ardından
susarsam anlatır mı seni göklere tarih
bensiz olur mu sabah güler mi kara talih
gelmedin koptu zincir parçalandı anılar
sardı bütün ruhumu tükenmeyen ağrılar
kalbimin pembe köşkü harab oldu gelmedin
bahçesinde açan gül turab oldu gelmedin
bil ki kıyamet kopsa bu ateş sönmeyecek
heyhat!şair mehtaba bir daha dönmeyecek
Nurullah Genç
gelmedin son hayal de yanıp yanıp kül oldu
bu deruni kavgada kırılan gönül oldu
şimdi menziller elem,yürek duman,sine çak
devleri mahkum eden hayatım şimdi helak
gelmedin yıldırımlar düştü hülyalarıma
nasıl kıydın be zalim masum rüyalarıma
sana doğru her adım neden hep ölüm sunar
seni her andığımda renk solar,desen yanar
hangi rüzgar sabırla böyle koşar ardından
hangi el nakış nakış gergef dokur ardından
susarsam anlatır mı seni göklere tarih
bensiz olur mu sabah güler mi kara talih
gelmedin koptu zincir parçalandı anılar
sardı bütün ruhumu tükenmeyen ağrılar
kalbimin pembe köşkü harab oldu gelmedin
bahçesinde açan gül turab oldu gelmedin
bil ki kıyamet kopsa bu ateş sönmeyecek
heyhat!şair mehtaba bir daha dönmeyecek
Nurullah Genç
Verselerde dünya malı istemem
Seni ister deli gönül hep seni
Köşkü saray ne ki çalı istemem
Seni ister deli gönül hep seni
youtu.be/Z2YvbLoPgu4
Namazdayım. Işıklar açıkken namaz kılamıyorum nedense. Seccadem ile birlikte, ne ışık, ne karanlık, ikisi arasında varlığını bulan, geçkili bir sükûta temas eden gölgeler serilmeli yere. Gölgenin sessizliği o kadar inandırıcı ki! Kendi varlığımdan çok, gölgelerin sessizliği ve bu sessizlik içindeki genişleyen dünya daha sahici geliyor bana. Ben
Sırça Köşk Hikayesi
Bir zamanlar boş gezmeyi iş yapmaktan çok seven üç arkadaş varmış. Bugünden yarına geçinmek, gittikleri yerlerin birinden yüz bulsalar, beşinden kovulmak canlarına tak demiş. Alın teriyle kazanıp gönül rahatlığıyla yemeyi de gözlerine kestiremezlermiş, çünkü elleri işe yatkın değilmiş. Bir gün, uzun bir yolculuktan sonra, yüksekçe bir tepede
Gönül köşkü
Ayrılık Gelmeden Git Sen
kimsesiz bir gökyüzüne
lâl bir dilin tüm sesiyle haykırması kadar sağır,
karanlık sularda,bir âmânın gözlerini araması kadar kör;
yani anlamsızlığa yeni anlamlar yükler gibi
yalnızca yalnızlığa anlatıyorum kendimi...
çıkmaza düşmüş şiirlerin koynunda
bir uzun yol oluyor kalemden süzülen her harf
her hece aklımın
Gönül köşkü
Bütün bir geceyi uykusuz geçirmene sebep olan şeyleri bir nefeste anlatamazsın. Önce içine atarsın, sonra susarsın.
"Gelmedin,
Son hayal de yanıp kül oldu
Bu deruni kavgada kırılan gönül oldu.
Şimdi menziller elem; yürek duman; sine çak,
Devleri mahkum eden hayatım şimdi helak. Gelmedin;
Yıldırımlar düştü hülyalarıma
Nasıl kıydın be zalim, masum rüyalarıma?
Sana doğru her adım neden hep ölüm sunar
Seni her andığımda renk solar desen yanar. Hangi rüzgar böyle sabırla koşar ardından?
Hangi el nakış nakış gergef dokur ardından?
Susarsam anlatır mı seni göklere tarih?
Bensiz olur mu sabah, güler mi kara talih? Gelmedin ;
koptu zincir parçalandı anılar
Sardı bütün ruhumu tükenmeyen ağrılar.
Kalbimin pembe köşkü harab oldu gelmedin...
Bahçesinde açan gül türab oldu gelmedin...
Bil ki kıyamet kopsa bu ateş sönmeyecek
Heyhât! Şair mehtaba bir daha dönmeyecek. "