Gönülden gönle pencere vardır, derler. Ben kendi gönlümün yandığını biliyorum. Beni niçin böyle perde arkasında bırakıyorsun? Hiç demiyorsun ki, bu nasıldır?
Gönül penceresinden ansızın bakıp geçtin,
Bir yangının külünü yeniden yakıp geçtin.
Madem ki son şarkının kırık bir güftesiydin,
Neden yarım bıraktın, neden bırakıp geçtin?
Bir yangının külünü yeniden yakıp geçtin.
Ne çok sevmiştim seni, ne çok hatırlar mısın? Aşiyan yollarından ses versem duyar mısın? Hâlâ beni düşünür ve hâlâ ağlar mısın?
Bir bahar seli gibi yolumdan akıp geçtin,
Bir yangının külünü yeniden yakıp geçtin...