Nihayet, her şeylerini onlara borçlu oldukları için dostlarına ve yakınlarına hiçbir iyilikte bulunmayan çıkarcılar vardır; buna karşılık tanımadıkları kişilere destek olurken kendilerine olan saygıları artar; kendilerini saran sevgi çemberi ne kadar darsa o kadar az severler; çember genişledikçe daha yardımsever olurlar.
Belki de bazılarının birlikte yaşadıkları insanlardan elde edebilecekleri hiçbir şey yoktur; onlara ruhlarının boşluğunu gösterdikten sonra, onlar tarafından hak edilmiş bir acımasızlıkla gizlice yargılandıklarını hisseder ama mahrum kaldıkları pohpohlanmalara karşı konulmaz bir ihtiyaç duyarak ya da kendilerinde var olmayan niteliklere sahipmiş gibi görünme arzusuyla çırpınarak , bir gün gözden düşmek pahasına da olsa tanımadıkları kişilerin saygısını ve gönlünü kazanmayı umarlar.
Belki de her şeyi, her şeye gerçek bir alçakgönüllülükle, zaaflarıyla ya da kayıtsızlıkla katlanan birinin sırtına yüklemek, insan doğasının ayrılmaz bir parçasıdır.
İlk başlarda Rastignac karakterinden nefret etmeme rağmen kitabın sonuna doğru çok güzel bir kişisel gelişim sergilemiş olması ve aralarına girmek için yanıp tutuştuğu burjuvaların gerçek yüzlerini fark edebilmesi ona karşı bir sempati oluşturdu bende.Herkes gibi Rastignac'ta ilk başlarda Goriot Baba'ya ön yargı ile yaklaştı fakat sonrasında bu ince ruhlu,fedakar babayı tanıma fırsatı elde etti ve onun için elinden geleni yapmaya çalıştı.Goriot Baba'yı pansiyondaki kötü niyetli,çıkarcı insanlardan korudu.Kitabın sonunda fare deliğinden hallice odasında can çekişen Goriot Baba'nın yanında nankör kızlarının aksine Rastignac vardı.Genç öğrenci acı bir şekilde olsa da dünyanın gerçek yüzünü öğrenmiş oldu. Tam bir ters köşe kitabı yani tabsiyemdir.
Goriot BabaHonore de Balzac · Can Yayınları · 201714.8k okunma
İki insanı tek varlık haline getiren iyilikseverlik, gerçek aşk kadar anlaşılmaz ve pek nadiren rastlanabilen ilahi bir tutkudur. Her ikisi de güzel ruhların savurganlığıdır.