Yarı öfkeli bakışlarıyla iç çekti ve elini karnına bastırdı.
“Hadi,” dedim göz devirerek. “Hızlıca söyle.”
“Nova…” Bir şeyki kaçırıyormuşum gibi imayla kirpiklerinin altından bana baktı.
“Sonay…” Başımı sorgular şekilde salladım.
“Bebek.”
“Ne?”
“Bebek!”
“Ne bebeği?”
“Nova, bir bebeğim olacak!”
... Ama kamera kapanmadan önce son bir görüntü alabilmişti.
"Göz bebeğim, mavişim," derken, bana doğru eğilip yanağımı yer gibi yapmıştı babam. Kocaman bir kahkaha attığımda, "Tek dileğim, mavişim," diye devam etmişti. "Kır çiçeğim, mavişim..."