Babam
Dağ, taş ve nehirlerinde
Cumhuriyet'in
Adı böyle geçerdi evimizde
Elinde inşa edilen memleketin.
Çocukken
Hep böyle düşlemişim ülkemi
Sanki bekçileri O ve ben Anadolu'nun
Biz sorumluyuz baba kız
Korumakla Cumhuriyet'imi...
Sokağı ve doğduğun şehri iyi tanı! Bir gün, ondan uzaklaşmak zorunda kalırsan, ilk adımlarını attığın, ilk heyecanlarını duyduğun, ilk arkadaşlarını edindiğin bu şehri; yıllar boyunca senin biricik dünyan olan bu küçük vatanı, belleğinde diri ve canlı bulmakla zevk duyacaksın. O, senin için bir anne olmuştur; seni aydınlatmış ve korumuştur. Onun halkını, sokaklarını tanı ve sev! Ve eğer, ağır ve kaba kelimelerle yerildiğini işitecek olursan, bütün gücünle savun!
Bir ulusun terbiyesi hakkında sokaktaki davranışlarıyla yargıya varılır. Sokağında uygunsuz olaylar gördüğün ülkelerin, evlerinde de aynı şeyi bulursun.
İki jandarma arasında elleri kelepçeli bir adam geçtiği zaman, halkın kalpsiz, kırıcı ve dikkatli bakışlarına kendi bakışlarını da katma. O, belki de suçsuzdur.