🕊Sait Faik Abasıyanık-Son Kuşlar 🕊
Sait Faik, Çehov Tarzı,kesit durum öykücülüğü de denilen bir öykü tarzı ile yazmıştır. Öykülerde başlayıp biten olaylardan ziyade bir anda akla gelen duygular ve hayaller anlatılmış.
Kendisi uzun yıllar Büyükada’da yaşadığından hikayelerin çoğunda deniz,balık,doğa kokusu var. Betimlemeler o kadar akışındaki sanki yazar ya da hikayelerdeki karakterlerle iki tek rakı yuvarlıyormuşsun gibi hissettiriyor. Beraber martı seslerini duyuyor,beraber denizi kokluyor,beraber balık tutuyorsun.
Yazar-eser arasında güçlü bir bağ var. Sait Faik hikaye konularını kendi yaşadığı çevreden seçiyor. Bunları kendi öznelliğinde anlatıyor. Kendisinin yalnızlığını,iç sıkıntılarını ve eleştiri kabul etmezliğini de hissettiriyor. (Bu noktada yazarı biraz tanıyor olmak gerekir.)
Son Kuşlar ile doğaya ve yazara dokunuyorsun. Bütün hikayeleri okuyup bitirince huzurla üzgünlük arası bir his yaratıyor. Sait Faik ile tanışmayan varsa bu eseri ile tanışabilir.
“Dünya değişiyor dostlarım. Günün birinde gökyüzünde güz mevsiminde artık esmer lekeler göremeyeceksiniz. Günün birinde yol kenarlarında toprak anamızın koyu yeşil saçlarını da göremeyeceksiniz. Bizim için değil ama,çocuklar,sizin için kötü olacak. Biz kuşları ve yeşilleri çok gördük. Sizin için kötü olacak. Benden hikayesi.”