fakat bazen merhem yaranın ta kendisidir.
bu şiirler şifa gibi, yaramızı sağaltan..
hangi yara ki sızlamadan onulur?
bu şiirler, metropollerin cansız ruhsuz şuursuz karmakarışık dünyasında bir yudum su gibi
gönlümüzdeki sır gibi
toprağa düşen şehidin kanıyla sulanmış gibi
mazlumların derdiyle hemhal olmuş gibi
yurdundan, kendinden uzak düşen ruhumuzun aynadaki sureti gibi
arayışlarımız gibi
kaybedişlerimiz gibi
mağlubiyetimizin karinesi gibi
derinden bir ah gibi
gözleri yaşlı bir derviş gibi
ölürken hırıltılı nefesi duyulan bir ceylan gibi
akan kan gibi
siyah bir mürekkebin yazıya dökülmesi gibi
iman gibi aşk gibi
biz gibi.
iyi ki var.. kalemleri yaratan, kelâmı ve gönlü bir sır kılan zât'a kelimeler ve tesbihler adedince hamd olsun.
kitaba dair bir hatıra kalsın diye.