Kitap okumanın fizyolojik etkilerinden ziyade ruhani etkileri konuşulur hep. Kitap okumak en ağır sporların yapamadığı kadar zinde tutar. Gözleri açar kalbin ritmini değiştirir. Aşk olanı meşk eder. Mutlu yapar.
İyi okumalar.
PİA
ne olur kim olduğunu bilsem pia'nın
ellerini bir tutsam ölsem
böyle uzak uzak seslenmese
ben bir şehre geldiğim vakit
o başka bir şehre gitmese
otelleri bomboş bulmasam
İkisinin arasında elle tutulur gözle görülür bir şey geçmemişti gerçi ama gözleri ve gönülleri birbirine akmış, aileler de bu işe hayır dememişlerdi. Neticede alan razı veren razı; Halide dünden razı gelmişti bu işe, Halil Safa ezelden.
Odaya yaşı ve yüzü belirsiz bir adam girdi. Ne güzel, ne çirkin, ne büyük, ne küçük, ne sarışın, ne esmerdi bu adam.Tabiat ona ne iyi, ne kötü, göze çarpan hiçbir özellik vermemişti. Kimi ona İvan İvaniç derdi, kimi İvan Vasilyiç, kimi de İvan Mihayliç.
Soyadı üzerinde de anlaşma yoktu: Bazıları için İvanov veya Andreyev, bazıları için de
Kitap okuyan bi insan kendini ve okuduğu kitapları sorgulamali bence. Sırf çok satıyo yada ne biliyim akıcı ,kurgusu iyi diye okumamali her eline geçeni. Okuduğu kitaptan birseyler öğrenmeli. O kitabın son sayfasını kapattiginda kafasında bi yığın masal değil ham bilgi olmalı ona yönelmeli gözünü açmalı! Arada bi beyin bilgiye doyunca kurgu romanları okumalıki beyin bilgiyi hazmetsin. Sırf kurgu romanı okursak dünyada gözleri kapalı kulakları sağır bir insan gibi kalırız ne gündemden haberimiz olur ne gerçeklerden..