Bir gün de bir cami avlusunda güvercinleri taşladım
Gözleri kör bir kadın mısır satıyordu
Ağlamak istedi ben güvercinleri ürkütünce
O an düşünemedimse de sonradan aklıma takıldı
Gözleri kör bir insan nasıl ağlar diye.
Son olarak üstünde bir taşın.
Oturdum saatlerce.
Kanıdır şairin bu sevilmiyen yüz
Gözleri bir köpeğin,bırakmış köpeğini
Tanrısız,kimsesiz,her şeysiz biraz
Gözleri bir başına insanlar gibi
Kanıdır şairin ölümle kımıldamaz.
Yüzüdür şairin kanarsa yalnızlıktan
Bir yüz ki upuzun kadınsız günler gibi
Ve nasıl bir acıdır ki,acıyla anlatılmaz
Bir hiçin bir ağızla duraksız kemirildiği
Öyle br sıkıntı ki ölümle kımıldamaz...
Sayfa 34 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
Gözleri
“..Sanki hiçbir şey uyaramaz
İçimizdeki sessizliği
Ne söz,
ne kelime,
ne hiçbir şey
Gözleri getirin gözleri.
Başka değil,
anlaşıyoruz böylece
Yaprağın daha bir yaprağa değdiği
O kadar yakın, o kadar uysal
Elleri getirin elleri
Diyorum,
bir şeye karşı koymaktır günümüzde aşk
Birleşip salıverelim iki tek gölgeyi...”
Bir Olay: Ruhi Bey ve Gülcünün Ölümü
Bir kara parçası sanır insan
Düştü mü başı derde
Kendini açık denizlerde.
Şimdi bir kıyı bile değil
Bir ufuk çizgisi bile değil
Yalnızca ölü
Sabaha doğru yağan karın altında
Sayfa 79Kitabı okudu
Yaslı bir kadın gibi gözleri kendine bakan
Kendine baktıkça da çocukları olan hüzünden.
Sayfa 226
(...)
Hisarlı balıkçı ağlarını ayıklıyor
Ağları pembeden hüzne giden
Dip sularında mercanlar gibi koyulaşan
Kirpiksiz gözleri böyle daha güzel
Çil basmış yüzünü bütün
Parmakları capcanlı, pavuryalar gibi
Merhaba, desem bir kucak balık
atacak önüme
Biliyorum atacak
Böyledir memleketimin yoksul halkı
Bir onlarda rastladım bu cömertliğe