Nietzsche Ağladığında...
Gözyaşlarımdan birinin dili olsaydı, derdi ki, derdi ki... 'Sonunda özgürüm! Yıllardır buraya kapatılmıştım! Bu adam, bu sert, acımasız adam, benim akmama bir kez bile izin vermedi.'
Sayfa 421Kitabı okudu
Gözyaşlarımdan birinin dili olsaydı, derdi ki, "Sonunda özgürüm! Yıllardır buraya kapatılmıştım. Bu adam,bu sert,acımasız adam benim akmama bir kez olsun izin vermedi."
Breuer'in aklına hoş bir fikir geldi. "Friedrich lütfen benimle bir deney yapın. Gözyaşlarınızın dili olduğunu düşünüp onları kendi sesi ile konuşturabilir misiniz?"
Mendilini indiren Nietzsche kıpkırmızı gözlerle şaşkınlık içinde ona baktı.
"Yalnızca bir iki dakika deneyin." diye üsteledi Breuer.
"Gözyaşlarınız konuşturun. Ne söylüyorlar?"
"Kendimi aptal gibi hissediyorum."
"Sizin önerdiğiniz o tuhaf deneyleri yaparken ben de kendimi aptal gibi hissetmiştim. Kendinizi bana bırakın. Deneyin."
Nietzsche ona bakmadan konuşmaya başladı. "Gözyaşlarımdan birinin dili olsaydı, derdi ki, derdi ki..." ıslığa benzer bir fısıltı ile devam etti. "Sonunda özgürüm! Yıllardır buraya kapatılmıştım! 'Bu adam, bu sert, acımasız adam benim akmama bir kez olsun izin vermedi.' İstediğiniz bu muydu?" diye sordu, tekrar kendi sesini dönmüştü.
" Evet, bu iyi, çok iyi. Devam edin. Başka neler diyor?"
" Başka ne mi diyor? Gözyaşları diyor ki:" Yine o ıslığa benzer fısıltı ile konuşmaya başladı. "Özgürlük ne güzel! Kırk yıl durgun bir havuzda kaldım. Sonunda, en sonunda bu yaşlı adam ev temizliğine karar verdi! Ah, daha önce çok kaçmak istedim! Ama hiç bir çıkış yolu yoktu; ta ki o Viyanalı doktor gelip de paslı kapıları açana kadar." Nietzsche durdu ve mendiliyle gözlerini kuruladı.
Sayfa 421Kitabı okudu
"Gözyaşlarımdan birinin dili olsaydı, derdi ki; Sonunda özgürüm! Yıllardır buraya kapatılmışım! Bu adam, bu sert, acımasız adam benim akmama bir kez olsun izin vermedi."
Sayfa 366
Nietzsche ona bakmadan konuşmaya başladı. “Gözyaşlarımdan birinin dili olsaydı, derdi ki, derdi ki... “ ıslığa benzer bir fısıltıyla devam etti. “Sonunda özgürüm! Yıllardır buraya kapatılmıştım! Bu adam, bu sert, acımasız adam benim akmama bir kez olsun izin vermedi.’ İstediğiniz bu muydu?” diye sordu, tekrar kendi sesine dönmüştü.
“Evet, bu iyi, çok iyi. Devam edin. Başka neler diyor?”
“Başka ne mi diyor? Gözyaşları diyor ki:” Yine o ıslığa benzer fısıltıyla konuşmaya başladı. “Özgürlük ne güzel! Kırk yıl, durgun bir havuzda kaldım. Sonunda, en sonunda bu yaşlı adam ev temizliğine karar verdi! Ah, daha önce çok kaçmak istedim! ...
“Gözyaşlarımdan birinin dili olsaydı, derdi ki, derdi ki... “ ıslığa benzer bir fısıltıyla devam etti. “Sonunda özgürüm! Yıllardır buraya kapatılmıştım! Bu adam, bu sert, acımasız adam benim akmama bir kez olsun izin vermedi.
Nietszche ona bakmadan konuşmaya başladı.
"Gözyaşlarımdan birinin dili olsaydı, derdi ki, derdi ki..." Sonunda özgürüm! Yıllardır buraya kapatılmıştım! Bu adam, bu sert, acımasız adam benim akmama bir kez olsun izin vermedi...özgürlük ne güzel! Kırk yıl, durgun bir havuzda kaldım. Sonunda, en sonunda bu yaşlı adam ev temizliğine karar verdi! Ah, daha önce çok kaçmak istedim! Ama hiçbir çıkış yolu yoktu;ta ki o Viyanalı doktor gelip de paslı kapıları açana kadar. "
....
" Hiçbir hüzün yok! Az önce size tek başına ölmekle ilgili duygularımı anlatırken çok güçlü bir rahatlama hissi yaşadım. Ne söylediğim değil, söylemiş olmamdı önemli olan, sonunda biri ile, en sonunda biriyle duygularımı paylaşmış olmamdı. "
Sayfa 406Kitabı okudu
Gözyaşlarımdan birinin dili olsaydı, derdi ki... "Sonunda özgürüm! Yıllardır buraya kapatılmıştım! Bu adam, bu sert, acımasız adam benim akmama bir kez olsun izin vermedi."
Sayfa 421Kitabı okudu
“Gözyaşlarımdan birinin dili olsaydı, derdi ki, derdi ki... “ ıslığa benzer bir fısıltıyla devam etti. “Sonunda özgürüm! Yıllardır buraya kapatılmıştım! Bu adam, bu sert, acımasız adam benim akmama bir kez olsun izin vermedi.’