Anıl
@greenseagull
10 librarian point (Last month: 2)
569 reader point
Joined on January 2018
Okuma Hedefleri
Anıl yorumladı.
Ne için çalıştığımı bir türlü anlayamıyorum. Bazen evimde oturuyorum... tek başıma. Ödediğim kirayı düşünüyorum; çok aptalca... Ama, her zaman bunu arzu etmiştim. Kendime ait daire, bir araba ve bol bol kadın./ Ama, Allah kahretsin, hâlâ yalnızım.
Metis Boyut
Bu dünyada ömür boyu çalışmak saçmalık. İş hayatının tek amacı finansal özgürlüğe ulaşmak olmalı. Sonra sevdiğin şeyleri yaparak yani zamanını ne idüğü belirsiz bir sisteme satman gerekmeden yaşamak
Anıl yorumladı.
Mesaj atma bahanesi olabilir:)
Kitap okumayı çok seviyor olmalısınız!
Sayfa 211
Yani bahaneler kısmına değil de, bu tip yavan sohbet başlatmaları yapan sığırımsı tipler böylesine azimle her defasında nasıl iletişime geçebiliyorlar yahu. Hayat onlardan bir şeyleri nasıl götürmüyor? Nasıl sürekli libido çatısında birleşip yürümeye çalışıyorlar anlayamıyorum. Kimseye ne mesaj atasım geliyor ne de başka bir şey. Herkes yapmacık, gülücükler sahte, sabah ne yediğini unutur misali değerler aniden kayboluyorken, neyin peşindesiniz. Merak etmeyin en heyecanlı başlangıçlar da, en köklü ilişkilerde bu dünyada bayatlayacak. Bırakın da sessizliğimizle ölüp gidelim fani dünyadan
Yaşadığımız dünyada, uzaklık çok da önemliymiş gibi görünmüyor. Bazen uzaklık sanki sadece iptal edilmek üzere varmış, mekân ise onu hor görmeye, çürütmeye ve inkâr etmeye çağrıdan başka bir şey değilmiş gibi görünüyor.
Mekân artık bir engel değil; onu fethetmek için bir saniye yeterli. Artık “doğal sınırlar” olmadığı gibi, işgal edilecek bariz bir yer de yok. Şu an nerede olursak olalım, başka yerde olabileceğimizi bilmekten başka bir çaremiz yok; bu yüzden de belirli bir yerde kalma nedenlerimiz giderek tükeniyor (ve dolayısıyla, bir neden bulmaya -ya da uydurmaya— muazzam ihtiyaç hissediyoruz). Pascal’ın zekice özdeyişi gerçekleşen bir kehanet haline geldi: Aslında, merkezi her yer ve çeperi hiçbir yer olan (ya da, kimbilir, tam tersi) tuhaf bir çember içinde yaşıyoruz.
Reader Follow Recommendations
dünya artık bir bütünlük arz etmiyor; dünya şimdi daha çok, kestirilmesi güç yerlerde peyda olan, kimsenin nasıl durdurulacağını gerçekten bilmediği ivmeler kazanan dağınık ve oransız güçlerin bir arenasına benziyor.
Sayfa 63Kitabı okudu
Özetleyecek olursak: Kontrol artık hiç kimsenin elinde değilmiş gibi görünüyor. Daha kötüsü, bu koşullarda “kontrolü elde tutmanın neye benzeyeceği de açık değil. Eskiden olduğu gibi, bütün düzen sağlama girişimleri ve eylemleri yerel ve tek tek konulara yönelik; ancak bir bütün olarak insanlık için sesini yükseltecek ya da sesini yükselttiğinde insanlık tarafından dinlenecek ve itaat edilecek kadar mağrur bir yerellik yok artık. Küresel meselelerin bütününü kavrayıp özetleyebilen ve herkesin üzerinde mutabık olduğu tek bir sorun da yok.
