Gizem Rochester
@gregorRochester
“Dünyada her şey için, medeniyet için, hayat için, başarı için, en hakiki mürşit bilimdir, fendir.”
open.spotify.com/playlist/0ut0Nt...
5 Ocak
434 okur puanı
Haziran 2020 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Sabitlenmiş gönderi
"Herkesle yürümüşsün caddeler boyu, bana gelince yorulmuşsun."
Kadınların hepsi de sonunda anneleri gibi olur. Bu onların trajedisi.
Sayfa 47 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okuyor
(…) Ama o yalnızken daha mutlu. Yalnızken çok daha mutlu.
Sayfa 45 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okuyor
Okur Takip Önerileri
Görüp, dokunup ele geçirebildiğiniz güzelliği seviyorsunuz, mahvedebileceğiniz güzelliği...
Sayfa 38 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okuyor
ÖYLE MİYMİŞ
Erkekler her zaman bir kadının ilk aşkı olmak ister. Bu onların manasız gururu. Biz kadınlar bu konularda çok daha incelikli içgüdülere sahibiz. Bizim istediğimiz bir adamın son ilişkisi olmaktır.
Sayfa 32 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okuyor
İnsanı çileden çıkarmakta sükûnetten etkilisini tanımam.
Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okuyor
Huzursuz olmamın mutsuzluğumla hiçbir ilgisi yok. Artık mutluyken de huzursuzum. Huzursuzluk, tüm hayatıma serpilmiş tuz gibi. Onsuz hiçbir şeyin tadını alamıyorum.
Şimdi; çok uzun zamandır ne istediğimi dahi bilemiyorum. Gönlümden geçenin ne olduğunu istesem de anlayamıyorum, artık neyi sevdiğimi hatırlamıyorum.
Hayatım işte böyle yapmak istediklerimle yapmam gerekenler arasında sıkışıp ezilmekle geçiyor. Yapmam gerekenleri yapınca huzursuz, yapmak istediklerimi yapıncaysa suçlu hissediyorum.
"Geç" ve "erken" gibi insan eliyle oluşturulmuş kavramlar, bizi gereksiz bir biçimde öğrenilmiş çaresizliğe sürükleyebilir. Oysa insan her yaşta yeni bir başlangıç yapmayı deneyebilir.
Her çabam boşa çıktı ve utandım adımın çağrısından.
Birileri, bir yerlerde, hakkında kararlar veriyor. Geciken ve yıpratan kararlar. Geciken ne varsa zamanla yok oldu. Zamansız bir evrende gecikmek varlığını yitirir. Geç kalmışlık vardır orada. Her şeyin dışına atılmışlık... Hiç edilmişlik. Boşluk… Göğüs kafesinin bittiği yere öbeklenen yoksunluk...
…Ama arada sevdiği şeyleri ve ona dair özellikleri hatırlayamadığım zaman ödüm kopuyor. Sanki onu yeniden kaybetmiş gibi oluyorum.